มีเรื่องจะบอก + ความรู้นิดหน่อย

....เฮ้ย! เปิดเว็บโรงเรียนไม่ได้อะ เว็บโรงเรียนล่มแน่ๆเลย กะว่าจะไปบอกข่าวดีใน E-learning ซะหน่อย
ว่าได้เปลี่ยนชื่อจริงแย้ววววว จาก สมฤดี ได้กลายมาเป็น ปทิตตา ยังไงก็ขอฝากตัวกับเพื่อนๆห้อง 5/7 ด้วยนะคะ
คิดว่าเป็นเด็กใหม่ แต่หน้าเก่าละกัน 555+++
มาถึงเรื่องให้ความรู้นิดๆหน่อยๆแล้วกัน Imparfait ถ้าเปรียบเทียบกับภาษาอังกฤษก็คงจะเป็นPast continuous
* ใช้ในการบรรยายการกระทำที่กำลังดำเนินอยู่ในอดีต บรรยายสภาพธรรมชาติในอดีต บรรยายเหตุการณืหรือบอกสภาพ
ที่ดำรงอยู่ช่วงหนึ่งในอดีต
*บรรยายการกระทำหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำๆกัน หรือเป็นนิสัยในอดีต
*บรรยายเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้นและกินเวลายาวนานในระยะหนึ่ง
****หลักการผันกริยา
+นำ verbeที่อยู่ในรูปของประธาน Nous ใน temps présent มาตัด ons ออกไป แล้วเติม
Je ais , Tu ais , Il ait , Elle ait ,
Nous ions , Vous iez , Ils aient , Elle aient ตัวอย่างเช่น
--*--verbe aller ใน temps présent ของประธาน Nous คือ allons ตัด ons ทิ้งไปจะได้ all
ในประธาน Je allais Tu allais Il allait Elle allait
Nous allions Vous alliez Ils allaient Elles allaient

หายไปนาน มารายงานตัวแย้ววววว

ปิดเทอมไปใครหลายๆๆคนอาจจะพักผ่อนเต็มที่และก็ไปเที่ยวในที่ต่างๆแต่ใครอีกหลายๆคนก็เข้าเรียนโรงเรียนกวดวิชาอย่างขยันขันแข็ง
ส่วนเรานะส่วนมากจะพักผ่อนและก็ไปเที่ยวซะมากกว่า ไปชะอำ( เล่นน้ำตัวดำ ) ไปหุ่นขี้ผึ้ง (วิชาการสุดๆ ) และที่พิเศษและโหดสุดๆ
คือ การได้เรียนยิงปืน ต้นเหตุที่เรียนมาจาก อาแปะ( พี่ชายของพ่อ) เห็นว่าเป็นผู้หญิงก็ให้เรียนเพื่อไว้จะได้ป้องกันตัว แม่ก็ยอมให้ไปเรียนและ
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ส่วนตัวแล้วก็อยากเรียน ได้ฝึกสมาธิ แล้วก็น่าจะสนุกอีกด้วย แต่พอไปเรียนวันแรกมันก็ไม่ได้สนุกอย่างที่คิดไว้เลย
ต้องเรียนการจับมือที่ถูกวิธี ( ปืนหนักมากเลย เคยยิงปืนอัดลมที่งานวัดทำไมมันสนุกจัง และเบาอีกต่างหาก) เรียนวิธีการใส่กระสุน
และเรียนรู้อะไรอีกมากมาย และแล้วก็ถึงเวลาเข้าสนามยิงจริงๆ ตอนไปถึงไม่มีใครมายิงเลย ในใจก็ดีใจสุดๆไม่มีคนอะดีแล้วววว
เป้าที่ยิงมี 2แบบ คือเป้าที่กลมๆกับเป้าที่เป็นตัวคน เราเลือกเป้าที่เป็นตัวคนน่าจะง่ายกว่า เริ่มยิงในระยะ 10 เมตร และก็ถึงเวลายิง
ก็ยิงตามที่ได้เรียนมาใครจะไปรู้ว่าของจริงกับที่เรียนมาต่างกันมากๆ ที่เรียนหัดยิงมันไม่มีเสียงดังมาก รู้สึกเฉยๆพอของจริง ปืนก็หนักมากๆ
เสียงก็ดังจนสะดุ้งใจเต้นตึกตักเต้นเป็นจังหวะกลองเลยทีเดียว และที่ตลกตอนที่ยิงกระสุนออกไปแรงมันเยอะมาก ยิงจนตัวหงายเลยทีเดียว
วันนั้นก็ยิงไปสัก 50 ลูก สรุปตอนเป้าเกือบตรงกลาง 3 ลูก นอกนั้นหลุดออกนอกกรอบหมดเลย555++
*** หายไปนานวันนี้มาเล่าให้ฟังว่าเป็นไงบ้างปิดเทอมหลายๆคนอาจได้เจออะไรแปลกใหม่และควรสนุกให้เต็มที่
****พอเปิดเทอมเราต้องมาลุยกันใหม่นะ สู้ๆๆๆๆๆๆ*-*

ดินสอ กับ ยางลบ *-*

มีดินสอที่เขียนอย่างไรก็ไม่มีวันหมดอยู่แท่งหนึ่งกับยางลบที่ลบอย่างไรก็ไม่มีหมดอยู่ก้อนหนึ่งดินสอแท่งนั้นเป็นเพื่อนกับยางลบก้อนนั้นทั้งคู่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกันหน้าที่ของดินสอก็คือเขียน มันจึงเขียนทุกที่ ทุกอย่างเสมอตลอดเวลาที่อยู่กับยางลบ

หน้าที่ของยางลบก็คือลบมันจึงลบทุกอย่างที่ดินสอเขียนทุกที่ ทุกเวลา

เวลาผ่านไปนานหลายสิบปี ทุกอย่างก็ยังดำเนินเหมือนเดิมเรื่อยมาจนกระทั่งดินสอเอ่ยกับยางลบว่า“เรากับนายคงอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว

”ยางลบจึงถามว่า“ทำไมล่ะ”ดินสอจึงตอบกลับไปว่า“ก็เราเขียน นายลบ แล้วมันก็ไม่เหลืออะไรเลย”ยางลบจึงเถียงว่า“เราทำตามหน้าที่ของเรา

เราไม่ผิด” ทั้งคู่จึงแยกทางกันดินสอพอแยกทางกับยางลบมันก็ดีใจที่สามารถเขียนอะไรได้ตามใจมันแต่... พอเวลาผ่านไปมันเริ่มเขียนผิด

ข้อความที่สวยๆ ที่มันเคยเขียนได้ก็สกปรกมีแต่รอยขีดทิ้งเต็มไปหมด มันคิดถึงยางลบจับใจฝ่ายยางลบพอแยกทางกับดินสอ

มันก็ดีใจที่ตัวมันไม่ต้องเปื้อนอีกต่อไปพอเวลาผ่านไป มันกลับใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าเพราะไม่มีอะไรให้ลบ มันคิดถึงดินสอจับใจ

ทั้งคู่กลับมาอยู่ด้วยกันใหม่ คราวนี้ดินสอเขียนน้อยลง เขียนแต่สิ่งที่ดีส่วนยางลบก็ลบเฉพาะที่ดินสอเขียนผิดเท่านั้น

เปรียบการเขียนของดินสอเป็นความทรงจำ ดินสอจดจำทุกเรื่องทั้งดีและไม่ดีแต่ยางลบเปรียบเหมือนการลืมเลือน

ยางลบเลือกที่จะไม่จดจำอะไรไว้เลยเมื่อทั้งสองสิ่งนี้แยกกันอยู่จึงเกิดความไม่สมดุลดังนั้น เมื่อเพื่อนรักทั้งสองกลับมารวมกันใหม่

ดินสอจดจำแต่สิ่งที่ดีๆไว้ส่วนยางลบก็ลบแต่สิ่งที่ไม่ดีเหมือนการให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด

การดำเนินชีวิตของเราก็เหมือนดินสอกับยางลบเก็บเรื่องราวดีๆที่ผ่านเข้ามาไว้เป็นความทรงจำที่สวยงามและรู้จักให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด

เราก็จะมีชีวิตอยู่ด้วยความสุข

*-*- เฮ้ยๆๆ ปิดเทอมมา 3 วันชักจะเบื่อซะแล้ววว ไม้ได้คุยไม่ได้เล่นกับเพื่อนๆเลย