เข้าค่ายปฏิบัติธรรมใครว่าน่าเบื่อ...ได้สิ่งดีๆกลับมาตั้งเยอะแยะ

อืม....เพิ่งกลับมาจากเข้าค่าย พอมาถึงบ้านก็นอนหลับยาวเลย มาตื่นอีกทีก็ตอนเย็น
พวกเราระดับชั้น ม.5 ได้เข้าค่ายปฏิบัติธรรมเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ตั้งแต่วันที่ 7 -9 ธันวาคม 2550 ความรู้สึกของตัวเองที่ได้มาเข้าค่ายตอนแรกคิดว่าคงน่าเบื่อ แต่พอได้มาอยู่จริงๆ
รู้สึกไม่น่าเบื่อ ได้รู้อะไรตั้งเยอะแยะ รักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ รักคุณพ่อ- แม่ คุณครู รักมากขึ้นกว่าเดิมอีกเยอะๆ
วันแรกของการเข้าค่าย ต้องไปรับกลดและเสื่อมาปู นอนตามเลขที่ด้วย ตอนแรกๆเราก็ได้นอนกับห้องตัวเอง แต่พอปูเสื่อ ที่กลับไม่พอ
เราเลยต้องย้ายมานอนแถวริมสุด ซึ่งตรงกับห้องนาฏศิลป์และห้องศิลปะ โอ้ย...คืนนี้จะไหวไหมเนี้ย คืนแรกได้นอนเกือบเที่ยงคืน
นอนไม่ค่อยหลับ ยุงเยอะเหมือนกัน นึกว่าจะหนาวขนผ้าห่มมาตั้งเยอะ ที่ไหนได้ร้อนมั่กมากเลย ต้องตื่นตอนตี4
ส่งผลให้เช้าอีกวันนึงนั่งสวดมนต์ไปสัปหงกไปแทบนั่งหลับพิงหลังเพื่อนไปเลย
วันที่สองดีหน่อยได้นอนตอน 4ทุ่มเกือบจะ 5 ทุ่มแล้ว ตื่นตอนตี 5 นอนหลับเต็มอิ่มหน่อย มาเข้าค่ายนึกว่าน้ำหนักจะลด
ที่ไหนได้ เพิ่มมาตั้ง 2 กิโลเลยทีเดียว ก็วันนึงทานอาหาร 4 มื้อ โรงเรียนเลี้ยงดีจริงๆไม่ให้เด็กอด อาหารแต่ละอย่างน่ากินทั้งนั้น
มีผัดกระเพราหมู พะโล้ ข้าวผัด ราดหน้า ข้าวเนื้อหมู มีน้ำพริกด้วย ข้วต้มหมู ส่วนอาหารวางมี โอวัลติน ขนมปัง น้ำกระเจี๊ยบ ข้าวต้มมัด
นมถุง ขนมปังสอดไส้ครีม ซาลาเปาหมู กล้วยไข่ ส้ม ดูรายการอาหารจะไม่อ้วนได้อย่างไร
*การเข้าค่ายครั้งนี้มีคณะพระวิทยากรมาอบรมพวกเรา พระวิทยากรรูปนึงเหมือนดุมั่กมากแต่ไม่ไช่ที่พระท่านดุต้องการให้เรานั้นมีระเบียบ วินัยมากขึ้น
พระท่านมาให้การอบรมคุณธรรม "สร้างสำนึกความกตัญญู ทดแทนคุณแผ่นดิน ศาสนา กษัตรา และค่าน้ำนม" พระท่านได้พูดให้รักชาติให้มากๆ
คนไทยควรจะสามัคคี รักกันไว้ กว่าไทยจะมีแผ่นดินอยู่ได้มาถึงทุกวันนี้ต้องเสียเลือด เสียเนื้อไปเยอะ พูดถึงศาสนาพุทธ พูดถึงในหลวง
ว่าท่านทรงงานหนักมากๆเพื่อชาวไทย เราทุกคนได้นั่งสมาธิเพื่อเป็นพระราชกุศลแด่ในหลวง ของไห้ท่านมีสุขภาพพลานมัยแข็งแรง
และพูดถึงค่าน้ำนม พระคุณแม่ คุณครูที่อบรมสั่งสอน เป็นไฮไลท์เลยพระอาจารย์พูดซะซึ้ง ทำให้ร้องไห้นึกถึงความรักที่พ่อ แม่มอบให้
ความยากลำบากในการอุ้มท้อง เลี้ยงดูกว่าจะโต แม่คนเดียวเลี้ยงลูกได้เป็น10คน แต่ลูก10 กลับเลี้ยงดูแม่คนเดียวไม่ได้เชียวหรือ
และความรักที่คุณครูสั่งสอนอยากให้ศิษย์ได้ดี แม้จะดุตักเตือน เศร้ามากร้องไห้จนปวดตาเลย น้ำมูกก็ไหลไม่ได้เตรียมทิชชู่ซะด้วย
เข้าค่ายครั้งนี้ขอขอบคุณอาจารย์ทุกท่านเลยที่ดูแลพวกเราอย่างดี จัดค่ายดีๆอย่างงี้ขึ้นมา ได้สิ่งดีๆกลับบ้านไปเต็มเปี่ยมเลย

**** รีบมาเล่าให้ฟัง ยังมีอีกเยอะ เนี่ยฉบับย่อ ประทับใจเลยนำมาเล่าสู่กันฟัง*-*